15 GRUDNIA 2013 III niedziela Adwentu
Dzisiejsze czytania: Iz 35,1-6a.10; Ps 146,7-10; Jk 5,7-10; Iz 61,1; Mt 11,2-11
Uwięziony Jan posyła swoich uczniów do Chrystusa, by usłyszeć, że Prawda, za którą przyjdzie mu odać życie właśnie się wypełnia. Jezus utwierdza swojego przyjaciela, że jego życie było wypełnienieniem planu Boga oraz, że Jan wywiązał się ze swojej misji znakomicie „Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on.”
Jak jest z moim życiem? Czy mam szansę usłyszeć od Chrystusa zapewnienie, że wypełniam wolę Boga i że podążam drogą swego powołania?
Chrystus mówi do nas „wy jesteście moimi przyjaciółmi”…Jaka jest moja przyjaźń z Jezusem? czy idę z Nim zawsze w prawdzie, zapatrzona w życie wieczne, które jest celem ostatecznym, czy każde moje działanie konsultuję z moim Przyjacielem? Mam dowody na to, że Jezus wywiązuje się ze swojej przyjaźni, jest wierny, nigdy mnie nie okłamuje, nawet wtedy, kiedy mówi gorzką prawdę o mnie…żeby mnie przekonać o swojej przyjaźni oddaje za mnie swoje życie. Ileż to razy doświadczałam Jego interwencji, wyrywał mnie ze szponów złego, cierpiał razem ze mną i radował się też ze mną. Jak ja odpowiadałam na Jego przyjaźń? Obiecywałam, a potem się tłumaczyłam, że nie mogłam, że nie miałam czasu, że to inni mnie odwiedli…Odchodziłam, powracałam i znowu odchodziłam, widziałam jak On cierpiał za mnie, jak patrzył smutnym wzrokiem, gdy byłam daleko…Jezu, mój Przyjacielu, tak mi przykro, że Cię zawiodłam, ale dziękuję Ci, że nie przekreślasz naszej przyjaźni, że czekasz i cieszysz się każdym moim powrotem. Tak bardzo potrzebuję Ciebie, Twojego przytulenia, tego poczucia, że Jesteś na zawsze…przybądź o Panie, aby nas wybawić!