21 LIPCA 2013 XVI niedziela zwykła
Dzisiejsze czytania: Rdz 18,1-10a; Ps 15,1-5; Kol 1,24-28; Dz 16,14b; Łk 10,38-42
Zawsze fascynowały mnie te dwie kobiety, bo i w jednej i drugiej wciąż odkrywam siebie. Dzisiaj bardziej jestem Martą, tą która troszczy i martwi się o zbyt wiele. Tak jak ona chcę „sprawiedliwego”podziału obowiązków, przychodzę do Jezusa z pretensją, że tak wiele na mojej głowie…A potem się dziwię sama sobie, skąd we mnie gorycz, złość na innych, mój wewnętrzny nieład. Jak dobrze, że Jezus woła mnie po imieniu 🙂 i to dwukrotnie: „Marto, Marto…” To przywołuje mnie do porządku i przypomina o tęsknocie serca, o Marii. Siąść i zasłuchać się w Słowo Boże. Przecież tak niewiele trzeba, żeby wybrać tą najlepszą cząstkę. Wybrać też pokorę i posłuszeństwo Marii, że jest Ktoś, komu można zaufać do końca, Jego Słowu, które pokazuje mi prawdę o mnie. Dopiero jak siadam u stóp Pana i pozwalam Mu mówić, dopiero wtedy przychodzi pokój, radość, miłość, cierpliwość, czyli owoce Ducha Świętego. Niby to takie proste, niby to wiem i doświadczyłam wiele razy, jak dobrze jest być Marią i zasłuchać się w Panu, ale wciąż gdzieś słyszę podszept: „jesteś Martą, ty potrafisz, wiesz co dobre dla Ciebie…” Panie Boże, chcę troszczyć się o Twoje sprawy, chcę być dobrą żoną, matką, córką, ale nie chcę tego czynić swoimi siłami. „Abraham wsłuchany w ciszę południa siedział u wejścia do namiotu i czuwał. I właśnie wtedy dostrzegł nadchodzącego Boga.”(ks. E.Staniek).
Tego życzę wszystkim czytającym tą stronę oraz sobie samej…bym dostrzegła nadchodzącego Boga, w moim życiu, w relacjach, w wydarzeniach, niech On przenika całe moje życie.
Ula