Namaszczony- Mesjasz
Rozdział dwunasty Ewangelii Janowej rozpoczyna nowy etap opisanych wydarzeń, pełen dynamizmu wprowadza w Tajemnice Paschalne dokładnie godzina po godzinie, minuta po minucie.
Przedstawiony obraz w domu w Betanii J 12,1-11 ukazuje wymiary działania i zadania Kościoła:
– funkcja służby-postawa Marty- tej która troszczy się o wiele, „Marta posługiwała” J 12,2
– funkcja liturgiczna- postawa Marii, wybiega na spotkanie gdy zjawia się Pan i słucha Jego słowa- „Maria zaś wzięła funt szlachetnego i drogocennego olejku nardowego i namaściła Jezusowi nogi, a włosami swymi je otarła” J 12,3
– funkcja świadectwa- postawa Łazarza- znak Zmartwychwstania-„a Łazarz był jednym z zasiadających z Nim przy stole” J 12,2b.
Każdy z tych wymiarów Kościoła jest ważny i wypełnia się w Jezusie Chrystusie, który łączy przy stole- J 12,2, buduje wspólnotę i sam ją ustanowił.
Znak dokonany przez Marię poprzedza wjazd do Jerozolimy J 12,12-19 i wypełnia się w proroctwie Izajasza 53,1- „Nie bój się, Córo Syjońska! Oto Król twój przychodzi, siedząc na oślęciu” J 12,15. W Starym Testamencie namaszczenie olejem świętym wiązało się z pełnioną funkcją- kapłana, proroka oraz króla. W Jezusie te wszystkie funkcje się urzeczywistniają, Król- Mesjasz przychodzący na oślęciu, pełny łagodności, zwycięski, pokorny, pachnący miłością, który wypełnia wolę Ojca do końca- „Na to Jezus powiedział: «Zostaw ją! Przechowała to, aby [Mnie namaścić] na dzień mojego pogrzebu” J 12,7.
Pytanie Greków- „«Panie, chcemy ujrzeć Jezusa»” J 12,21 b, jest sensem chrześcijaństwa- pragnienie poznania, zobaczenia i doświadczenia Boga. Wskazanie Jezusa jest proste- patrzcie na Mnie, wezwanie do wiary, do przyjęcia nauki oraz dawania świadectwa- „Jezus zaś tak wołał: «Ten, kto we Mnie wierzy, wierzy nie we Mnie, lecz w Tego, który Mnie posłał. A kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mnie posłał” J 12,44-45. Fragment J 12,37-50 przedstawia zakończenie publicznej działalności Jezusa i jest jej podsumowaniem-„Nie mówiłem bowiem sam od siebie, ale Ten, który Mnie posłał, Ojciec, On Mi nakazał, co mam powiedzieć i oznajmić. 50 A wiem, że przykazanie Jego jest życiem wiecznym. To, co mówię, mówię tak, jak Mi Ojciec powiedział»”
J 12, 49-50.
Pytania do rozważania
- Jaki zapach ma Twoja modlitwa? Czy jej woń jest dla domowników świadectwem Twojej wiary?
- Wskrzeszony Łazarz staje się świadkiem mocy Jezusa i dzięki niemu ludzie przyjmują wiarę. Z jakiego grobu Jezus wyprowadził Ciebie i jaki ma to wpływ na innych?
- Jakie masz skojarzenia z instytucję monarchii? Jak to wyobrażenie wpływa na Twój obraz Boga jako Króla?
- Czy boisz się śmierci?
- Łatwo jest pomyśleć o innych, że są ślepi i głusi na sprawy Boże, że ich serca są zamknięte. A może Izajasz pisał też o Tobie?
Słowo z Ewangelii
„Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go mówiąc: «Panie, chcemy ujrzeć Jezusa».
A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec”.
J 12, 21.26
„Ja przyszedłem na świat jako światło, aby każdy, kto we Mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności”.
J 12,46.