Droga Światła to nabożeństwo wielkanocne, podkreślające paschalną radość, zachęcając do życia w świetle Zmartwychwstania. Przypomina, że chrześcijaństwo nie kończy się na krzyżu, lecz prowadzi do życia, nadziei i zwycięstwa. Znakiem tej drogi jest Paschał – światło Chrystusa, oraz Księga Ewangelii – Jego żywe słowo, które rozświetla nasze serca.
Na początku Tygodnia Biblijnego wyruszyliśmy we wspólną wędrówkę – Drogę Światła. Jest to droga spotkań ze Zmartwychwstałym Panem, który objawia się swoim uczniom, tak samo i nam często zagubionym, smutnym, pełnym pytań, aby przywrócić wiarę, rozpalić miłość i wskazać drogę nadziei. Myślą przewodnią były słowa św. Pawła z Listu do Rzymian: „Nadzieja zawieść nie może” (Rz 5,5). To ona prowadziła nas przez kolejne stacje tej drogi. Rozważaliśmy stację:
I Nadzieja
II Zawieść nie może
III Miłość Boga
IV Jest rozlana
V Serce Człowieka
VI Duch Święty
VII Dar
Na wezwanie Kapłana: Chryste Światło świata, odpowiadaliśmy: W Tobie pokładamy nadzieję. Każdą medytację kończyła modlitwa Aktu Nadziei, a wędrówce przy zapalonych świecach towarzyszył śpiew- Nie bój się wypłyń na głębie.
To wydarzenie uświadamia, że Chrystus, który zwyciężył śmierć, pragnie rozświetlać mroki naszych osobistych ciemności, lęków i zwątpień. W Jego świetle uczymy się dostrzegać sens nawet w ciemnościach życia. Nie jesteśmy sami bo On idzie z nami, jak z uczniami do Emaus, cierpliwie tłumacząc, otwierając oczy i serca na Jego piękno. Całe przyroda i Jego stworzenie wraz z nami wielbiła Boga. Wchodząc przez drzwi jubileuszowe, Celebrans zwrócił uwagę na symboliczne znaczenie tego gestu — Jezus jest Bramą, przez którą prowadzi do Ojca, jest Prawdą i Życiem. Jako pielgrzymi nadziei, jesteśmy wezwani, by iść za Zmartwychwstałym, nieść światło innym i ukierunkować całe życie na Chrystusa – jedyne Źródło niezawodnej nadziei.
