Kategoria -Rozważania

13 LIPCA 2014 XV niedziela zwykła

Dzisiejsze czytania: Iz 55,10-11; Ps 65,10-14; Rz 8,18-23; Mt 13,1-23

 Siadam dzisiaj przed przypowieścią o siewcy i próbuję odszukać Boga i siebie w Słowie Bożym, znaleźć drogowskaz, który pozwoli mi popatrzeć na dzisiejszy dzień oczami Boga. W pierwszym czytaniu odnajduję już zapowiedź, że „słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa.” Pomimo suchej gleby mojego serca, te słowa bardzo mnie pocieszają… to Bóg zaplanował dzisiaj dla mnie właśnie to Słowo i ono dokona tego, co On chce, nawet jeśli mnie wydaje się, że nie dostrzegam owoców w swoim życiu. Jak pada ziarno Jego Słowa w moje serce, czy dbam jak rolnik o to, by zasiane, przyjęło się i wydało owoc?

Czytaj więcej

16 MARCA 2014  II niedziela Wielkiego Postu

Dzisiejsze czytania: Rdz 12,1-4a; Ps 33,4-5.18-20.22; 2 Tm 1,8b-10; Mt 17,7; Mt 17,1-9

PRZEZ CIERPIENIE- DO CHWAŁY ZMARTWYCHWSTANIA

Doświadczenie Piotra Jakuba i Jana na górze Tabor miało przygotować ich do Męki, jakiej za chwilę będą świadkami. Czy potrafiliby zrozumieć te wydarzenia bez objawienia się im Pana w pełnej chwale? Być może, ale pewnie zajęłoby to im więcej czasu.

Jakie piękne musiało być to widzenie, skoro Piotr chciał zatrzymać tę chwilę poprzez myśl o rozstawieniu trzech namiotów. Obraz ten kojarzy mi się z moim doświadczeniem chwały Pana, kiedy podczas Eucharystii mam przedsmak nieba, kiedy podczas udziału w modlitwie uwielbienia autentycznie czuję bliskość Pana, kiedy podczas Mszy Św z modlitwą o uzdrowienie duszy i ciała otwieram się na Jego działanie. Doświadczenie obecności Jezusa w tych sytuacjach daje moc do codziennego życia, bo przecież trzeba zejść z góry Tabor. Zastanawiam się, co sobie myśleli Apostołowie schodzący z góry Tabor. Myślę, że woleliby tam zostać jeszcze dłużej. Ja również chciałabym uwieczniać te chwile bliskości z Panem i wcale nie chce mi się wychodzić z Kościoła, ale przecież trzeba wrócić na ziemię i zająć się codziennymi sprawami, obowiązkami, trudnościami, czyli przyjąć te codzienne krzyże. Pan Jezus przygotowywał Apostołów do Swojej Męki, kiedy zapowiadał Swoją Śmierć. Określił też warunki Jego naśladowania- „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje” (Mt.16,24). Zatem jasno nakreślił nam Jezus jak żyć i postępować, aby mieć udział w Jego Zmartwychwstaniu.

Czytaj więcej

15 GRUDNIA 2013     III niedziela Adwentu

Dzisiejsze czytania: Iz 35,1-6a.10; Ps 146,7-10; Jk 5,7-10; Iz 61,1; Mt 11,2-11

Uwięziony Jan posyła swoich uczniów do Chrystusa, by usłyszeć, że Prawda, za którą przyjdzie mu odać życie właśnie się wypełnia. Jezus utwierdza swojego przyjaciela, że jego życie było wypełnienieniem planu Boga oraz, że Jan wywiązał się ze swojej misji znakomicie „Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on.”

Jak jest z moim życiem? Czy mam szansę usłyszeć od Chrystusa zapewnienie, że wypełniam wolę Boga i że podążam drogą swego powołania?

Czytaj więcej

17 LISTOPADA 2013     XXXIII niedziela zwykła

Dzisiejsze czytania: Ml 3,19-20a; Ps 98,5-9; 2 Tes 3,7-12; Łk 21,28; Łk 21,5-19

Świątynia Jerozolimska, ale także inne świątynie, na całym świecie, te piękne, o które się troszczą wierni i ozdabiają je swoimi darami, ale i te, które są zamykane, bo świecą pustkami i odwiedzają je tylko nieliczni. Jak wyglądają dzisiaj nasze świątynie, te murowane lub drewniane zbudowane ręką ludzką, ale przede wszystkim te, które są w naszych sercach? Czytamy w Piśmie Świętym „Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w Was?”. Myślę, że Bóg pragnie mieszkać w nas i to, że zgodził się posłać swojego Syna na śmierć z miłości do mnie, do Ciebie, jest argumentem nie do podważenia. Jak wygląda moja świątynia?

Czytaj więcej

21 LIPCA 2013    XVI niedziela zwykła

Dzisiejsze czytania: Rdz 18,1-10a; Ps 15,1-5; Kol 1,24-28; Dz 16,14b; Łk 10,38-42

Zawsze fascynowały mnie te dwie kobiety, bo i w jednej i drugiej wciąż odkrywam siebie. Dzisiaj bardziej jestem Martą, tą która troszczy i martwi się o zbyt wiele. Tak jak ona chcę „sprawiedliwego”podziału obowiązków, przychodzę do Jezusa z pretensją, że tak wiele na mojej głowie…A potem się dziwię sama sobie, skąd we mnie gorycz, złość na innych, mój wewnętrzny nieład. Jak dobrze, że Jezus woła mnie po imieniu 🙂 i to dwukrotnie: „Marto, Marto…” To przywołuje mnie do porządku i przypomina o tęsknocie serca, o Marii. Siąść i zasłuchać się w Słowo Boże. Przecież tak niewiele trzeba, żeby wybrać tą najlepszą cząstkę. Wybrać też pokorę i posłuszeństwo Marii, że jest Ktoś, komu można zaufać do końca, Jego Słowu, które pokazuje mi prawdę o mnie. Dopiero jak siadam u stóp Pana i pozwalam Mu mówić, dopiero wtedy przychodzi pokój, radość, miłość, cierpliwość, czyli owoce Ducha Świętego. Niby to takie proste, niby to wiem i doświadczyłam wiele razy, jak dobrze jest być Marią i zasłuchać się w Panu, ale wciąż gdzieś słyszę podszept: „jesteś Martą, ty potrafisz, wiesz co dobre dla Ciebie…” Panie Boże, chcę troszczyć się o Twoje sprawy, chcę być dobrą żoną, matką, córką, ale nie chcę tego czynić swoimi siłami. „Abraham wsłuchany w ciszę południa siedział u wejścia do namiotu i czuwał. I właśnie wtedy dostrzegł nadchodzącego Boga.”(ks. E.Staniek).

Tego życzę wszystkim czytającym tą stronę oraz sobie samej…bym dostrzegła nadchodzącego Boga, w moim życiu, w relacjach, w wydarzeniach, niech On przenika całe moje życie.

Ula