O Emmánuel, rex et légifer noster,
exspectátio géntium et salvátor eárum:
veni ad salvándum nos, Dómine Deus noster.
O Emmanuelu, nasz Królu i Prawodawco,
oczekiwany zbawicielu narodów,
przyjdź, aby nas wybawić nasz Panie i Boże.
O Emmánuel, rex et légifer noster,
exspectátio géntium et salvátor eárum:
veni ad salvándum nos, Dómine Deus noster.
O Emmanuelu, nasz Królu i Prawodawco,
oczekiwany zbawicielu narodów,
przyjdź, aby nas wybawić nasz Panie i Boże.
O Rex géntium et desiderátus eárum,
lapísque anguláris, qui facis útraque unum:
veni et salva hóminem, quem de limo formásti.
O Królu narodów przez nie upragniony,
kamieniu węgielny Kościoła,
przyjdź zbaw człowieka, którego utworzyłeś z prochu ziemi.
O Oriens, splendor lucis ætérnæ
et sol iustítiæ: veni,
et illúmina sedéntes in ténebris et umbra mortis.
O Wschodzie, Blasku światłości wieczystej
i Słońce sprawiedliwości, przyjdź
i oświeć żyjących w mroku i cieniu śmierci.
O Clavis David, et sceptrum domus Israel;
qui áperis, et nemo claudit; claudis, et nemo áperit:
veni et educ vinctum de domo cárcerís,
sedéntem in ténebris et umbra mortis.
O Kluczu Dawida i Berło domu Izraela,
Ty który otwierasz a nikt zamknąć nie zdoła,
zamykasz a nikt nie otworzy, przyjdź i wyprowadź
z więzienia człowieka pogrążonego w cieniu śmierci.
O Radix Iesse, qui stas in signum populórum,
super quem continébunt reges os suum,
quem gentes deprecabúntur:
veni ad liberándum nos, iam noli tardáre.
O Korzeniu Jessego, który się wznosisz jako znak dla narodów,
przed Tobą zamilkną królowie,
a ludy będą się modlić do Ciebie,
przyjdź nas wyzwolić już dłużej nie zwlekaj.
O Adonái et Dux domus Israel,
qui Móysi in igne flammæ rubi apparuísti,
et ei in Sina legem dedísti:
veni ad rediméndum nos in brácchio exténto.
O Adonai, Wodzu Izraela,
Tyś w krzaku gorejącym objawił się Mojżeszowi
i na Syjonie dałeś mu Prawo,
przyjdź nas wyzwolić swym potężnym ramieniem.
O Sapiéntia, quæ ex ore Altíssimi prodísti,
attíngens a fine usque ad finem,
fórtiter suavitérque dispónens ómnia:
veni ad docéndum nos viam prudéntiæ.
O Mądrości, która wyszłaś z ust Najwyższego,
Ty obejmujesz wszechświat od końca do końca
i wszystkim rządzisz z mocą i słodyczą,
przyjdź i naucz nas dróg roztropności.