Mt 26,14-25
Ufaj Bogu, Módl się, Dziękuj- ks. Damian Dorot:
https://drive.google.com/file/d/13hPI04P_q_C5BqNPtgSL0Aykk1yev0S5/view?usp=sharing
J 13,21-33.36-38
Licz na Boga- ks. Damian Dorot:
https://drive.google.com/file/d/1BjwKkUeaXyoBbfPn_ABgnuumZfJIJ5yr/view?usp=sharing
J 12,1-11
Miła Panu będzie Twoja obecność- ks. Damian Dorot:
https://drive.google.com/file/d/12MD8HnXwKC-FArJxiZ3c1TeqXPMnx-Qe/view?usp=sharing
Droga, Prawda i Życie
„Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce”. J 14,1-2. Jezus mówi do przestraszonych uczniów- nie bójcie się, pociesza ich, ale też wyjaśnia sens swojego odejścia- idę przygotować wam miejsce. Pomimo tego, że uczniowie z Nim przebywali, słuchali nauki dopytują– „Odezwał się do Niego Tomasz: «Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?». Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie”. J 14,5-6. Jezus mówi- zobaczcie Mnie – Ja JESTEM drogą, prawdą i życiem, wskazuje na bycie- Jestem- por. Wj 3,15. Jest to wskazanie dla nas, abyśmy doświadczyli, kim ON jest, ten Który mówi- Nie trwóżcie się. I otrzymujemy odpowiedź i obietnice co należy czynić- „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię ” J 14, 12-14. Wyrażenie „zaprawdę, zaprawdę” wielokrotnie pojawia się w Ewangelii Janowej, kiedy Jezus wypowiada najistotniejsze słowa, jest to tłumaczenie hebrajskiego terminu „Amen”-„niech się tak stanie!”.
„Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze – Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie”. J 14,15-17. Jezus wskazuje na dwa momenty: miłość- zachowywanie przykazań oraz obietnicę Ducha Pocieszyciela, Ducha Prawdy. „Rzekł do Niego Juda, ale nie Iskariota: «Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?» W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać. Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca”. J 14,22-25. Jezus zaprasza nas do miłości, do trwania w Nim.
Amen, Amen powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję- niech to Słowo się w nas wypełnia i przynosi owoc i pokój.
Pytania do rozważania
- Jak często wzywasz Ducha, który jest wspomożeniem naszych dusz?
- Na ile znasz Ducha Świętego, to znaczy na ile jest Ci bliski?
- Czy prosisz o wstawiennictwo u Boga i świętych i błogosławionych?
- Bóg chce, byś stał się mieszkaniem, chce przyjść nie jako Gość, ale Domownik. Jesteś na to gotowy?
- Jak doświadczasz działania Ducha Świętego w swoim życiu?
Słowo z Ewangelii
„Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka!”
J 14,27
Uniżony
„Było to przed Świętem Paschy. Jezus wiedząc, że nadeszła Jego godzina przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował” J 13,1. Nadeszła godzina Jezusa przejścia do Ojca, Jego nauczanie, droga, towarzyszenie uczniom, dokonywane znaki zostają uobecnione na Wieczerzy. I czyni znak wielkiego uniżenia, niczym niewolnik – umywa uczniom nogi „wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło nim się przepasał. Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany” J 13,4-5. Nie możemy zatrzymać się na samym znaku umycia nóg, jak wydarzenia jednorazowego, wyjątkowego, ale żeby zrozumieć, przeżyć i przyjąć ten moment. To jest najważniejszy moment Eucharystii- Jezus uniża Samego Siebie i klęka przed nami z miednicą i prześcieradłem i chce nam umyć nogi. Postawa Piotra J 13, 6-8 jest asekuracyjna, to człowiek który nie chce doświadczyć znaku wielkiej miłości– „Rzekł do Niego Piotr: «Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał». Odpowiedział mu Jezus: «Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną»” J 13,8. To Jezus nam służy, a nie my Jemu służymy, nie możemy odwracać ról, stawiać się wyżej- nie będziesz mi nóg umywał, bo On jest wzorem Sługi- por. Flp 2, 7-8. Odmowa blokuje nas na przyjęcie darów, którymi Pan chce nas obdarzyć. „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał” J 13, 20. Znak obmywania nóg, jest obrzędem pokory, wezwaniem do naśladowania Jezusa, nazywany mandatum- „Wy Mnie nazywacie “Nauczycielem” i “Panem” i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi.Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem”. J 13,13-15.
Ujawienie zdrajcy następuję, gdy wszyscy uczniowie są z Jezusem– „To powiedziawszy Jezus doznał głębokiego wzruszenia i tak oświadczył: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeden z was Mnie zdradzi» J 13,21. Choć Jezus, wie kto Go zdradzi, mówi- Jeden z Was. To rodzi pełną wątpliwość wśród uczniów, czy to nie ja? I dlatego pytają «Panie, kto to jest? J 13, 25b.
„Umoczywszy więc kawałek [chleba], wziął i podał Judaszowi, synowi Szymona Iskarioty ” J 13,26b. Obraz uczniów przy stole jest obrazem nas samych, zapytajmy się, gdzie jestem, czy jak umiłowany uczeń na piersi Jezusa J 13,23? Czy jak zdrajca Judasz J 13,26-27? Czy jak inni którzy pytają o czyjś grzech J 13,25, czy jak Szymon Piotr- który wzbrania się przed umyciem nóg J 13,6, ale chce pójść za Jezusem J 13,36?
Takich wszystkich jakimi jesteśmy przyjmuje nas Pan, takich nas kocha– „Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali»” J 13,34-35.
Pytania do rozważania
- Komu dziś umyjesz stopy? Kto doświadczy Twojej bezinteresownej miłości?
- Dotarcie do Boga dokonuje się także za pośrednictwem posłanych przez niego ludzi. Kto Tobie pomógł znaleźć Boga? Komu Ty w tym pomożesz?
- Być blisko Jezusa jak umiłowany uczeń, siedzieć zraz obok Niego, móc zadawać Mu pytania. Jak możesz to osiągnąć?
- Bóg został uwielbiony także poprzez Twoje życie? Czy Twoje słowa i czyny są oddawaniem Mu czci?
- Co sprawia Ci największą trudność w byciu uczniem Jezus?
Słowo z Ewangelii
„Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem”.
J 13,14-15
„Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali»”.
J 13,35