Droga, Prawda i Życie

„Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce”. J 14,1-2. Jezus mówi do przestraszonych uczniów- nie bójcie się, pociesza ich, ale też wyjaśnia sens swojego odejścia- idę przygotować wam miejsce. Pomimo tego, że uczniowie z Nim przebywali, słuchali nauki dopytują– „Odezwał się do Niego Tomasz: «Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?». Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie”. J 14,5-6. Jezus mówi- zobaczcie Mnie – Ja JESTEM drogą, prawdą i życiem, wskazuje na bycie- Jestem- por. Wj 3,15. Jest to wskazanie dla nas, abyśmy doświadczyli, kim ON jest, ten Który mówi- Nie trwóżcie się. I otrzymujemy odpowiedź i obietnice co należy czynić- „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca.  A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię ” J 14, 12-14. Wyrażenie „zaprawdę, zaprawdę” wielokrotnie pojawia się w Ewangelii Janowej, kiedy Jezus wypowiada najistotniejsze słowa, jest to tłumaczenie hebrajskiego terminu „Amen”-„niech się tak stanie!”.
„Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze – Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie”. J 14,15-17. Jezus wskazuje na dwa momenty: miłość- zachowywanie przykazań oraz obietnicę Ducha Pocieszyciela, Ducha Prawdy. „Rzekł do Niego Juda, ale nie Iskariota: «Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?» W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać. Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca”. J 14,22-25. Jezus zaprasza nas do miłości, do trwania w Nim. 
Amen, Amen powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję- niech to Słowo się w nas wypełnia i przynosi owoc i pokój. 

Pytania do rozważania

1. Jak często wzywasz Ducha, który jest wspomożeniem naszych dusz? 
2. Na ile znasz Ducha Świętego, to znaczy na ile jest Ci bliski? 
3. Czy prosisz o wstawiennictwo u Boga i świętych i błogosławionych?
4. Bóg chce, byś stał się mieszkaniem, chce przyjść nie jako Gość, ale Domownik. Jesteś na to gotowy? 
5. Jak doświadczasz działania Ducha Świętego w swoim życiu? 

Słowo z Ewangelii

„Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka!”
J 14,27

Uniżony

„Było to przed Świętem Paschy. Jezus wiedząc, że nadeszła Jego godzina przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował” J 13,1. Nadeszła godzina Jezusa przejścia do Ojca, Jego nauczanie, droga, towarzyszenie uczniom, dokonywane znaki zostają uobecnione na Wieczerzy. I czyni znak wielkiego uniżenia, niczym niewolnik – umywa uczniom nogi „wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło nim się przepasał. Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany” J 13,4-5. Nie możemy zatrzymać się na samym znaku umycia nóg, jak wydarzenia jednorazowego, wyjątkowego, ale żeby zrozumieć, przeżyć i przyjąć ten moment. To jest najważniejszy moment Eucharystii- Jezus uniża Samego Siebie i klęka przed nami z miednicą i prześcieradłem i chce nam umyć nogi. Postawa Piotra J 13, 6-8 jest asekuracyjna, to człowiek który nie chce doświadczyć znaku wielkiej miłości– „Rzekł do Niego Piotr: «Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał». Odpowiedział mu Jezus: «Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną»” J 13,8.  To Jezus nam służy, a nie my Jemu służymy, nie możemy odwracać ról, stawiać się wyżej- nie będziesz mi nóg umywał, bo On jest wzorem Sługi- por. Flp 2, 7-8. Odmowa blokuje nas na przyjęcie darów, którymi Pan chce nas obdarzyć. „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał”  J 13, 20.  Znak obmywania nóg, jest obrzędem pokory, wezwaniem do naśladowania Jezusa, nazywany mandatum- „Wy Mnie nazywacie “Nauczycielem” i “Panem” i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi.Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem”. J 13,13-15. 
Ujawienie zdrajcy następuję, gdy wszyscy uczniowie są z Jezusem– „To powiedziawszy Jezus doznał głębokiego wzruszenia i tak oświadczył: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeden z was Mnie zdradzi» J 13,21. Choć Jezus, wie kto Go zdradzi, mówi- Jeden z Was. To rodzi pełną wątpliwość wśród uczniów, czy to nie ja? I dlatego pytają «Panie, kto to jest? J 13, 25b. 
„Umoczywszy więc kawałek [chleba], wziął i podał Judaszowi, synowi Szymona Iskarioty ” J 13,26b. Obraz uczniów przy stole jest obrazem nas samych, zapytajmy się, gdzie jestem, czy jak umiłowany uczeń na piersi Jezusa J 13,23? Czy jak zdrajca Judasz J 13,26-27? Czy jak inni którzy pytają o czyjś grzech J 13,25, czy jak Szymon Piotr- który wzbrania się przed umyciem nóg J 13,6, ale chce pójść za Jezusem J 13,36? 
Takich wszystkich jakimi jesteśmy przyjmuje nas Pan, takich nas kocha– „Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali»” J 13,34-35.

Pytania do rozważania 

1. Komu dziś umyjesz stopy? Kto doświadczy Twojej bezinteresownej miłości? 
2. Dotarcie do Boga dokonuje się także za pośrednictwem posłanych przez niego ludzi. Kto Tobie pomógł znaleźć Boga? Komu Ty w tym pomożesz? 
3. Być blisko Jezusa jak umiłowany uczeń, siedzieć zraz obok Niego, móc zadawać Mu pytania. Jak możesz to osiągnąć? 
4. Bóg został uwielbiony także poprzez Twoje życie? Czy Twoje słowa i czyny są oddawaniem Mu czci?
5. Co sprawia Ci największą trudność w byciu uczniem Jezus? 

Słowo z Ewangelii

„Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem”.
J 13,14-15
„Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali»”.
J 13,35